Dit is hem dan, mijn allereerste blogpost! Maandenlang heb ik hier naar toe gewerkt en ‘mijn hémel wat vind ik dít spannend!!’
‘Aller Anfang ist schwer’ liet de leraar Duits ons, tijdens de allereerste les op de middelbare school, op de eerste bladzijde van ons netschrift schrijven. Waarschijnlijk bedoeld als bemoediging of geruststelling. Onder de indruk van de rigide, oude man (ooit Jappenkamp gevangene) schreef ik dat als puber netjes op. Ik vond er niet zoveel van. Nu, jaren later, zoemt datzelfde zinnetje vaak nog steeds door mijn hoofd wanneer ik aan iets wil beginnen en vind ik het lang niet altijd bemoedigend; eerder bevestigend en zakt de moed me soms direct al in de schoenen.
Gelukkig gaf mijn acupunctuurarts mij jaren geleden de leer van de Benedictijnen mee en zij spreken vooral over ‘De kunst van het beginnen’. Kijk, dat klinkt voor mij toch een stuk aantrekkelijker.
Ergens mee beginnen ís ook een kunst. Iets dat ik tijdens de jaren van burn-out en depressie niet of nauwelijks kon.
“Iedereen heeft namelijk opstarttijd nodig als hij aan een taak begint. Het duurt ongeveer tien tot twaalf minuten voordat je geconcentreerd bent en serieus voortgang boekt in het proces.”
Denise Hulst
Het opzetten van een blog begon met een groots idee tijdens een coaching gesprek vorig jaar in mei. Wekenlang heb ik mij daardoor jarig gevoeld en tegelijkertijd kwam er op een veel dieper niveau iets in mij tot rust. Wat was dit een waanzinnig goed idee! Hier kwam alles wat ik wilde samen! Het voelde alleen ook zó immens groot en op dat moment begon mijn hoofd zich ermee te bemoeien. Angsten en gedachten kwamen omhoog; ‘Kan ik dit wel’, ‘is dit niet veel te veel voor mij nu’ en een grote angst voor het enorme platform dat internet heet. Bijna gooide ik de handdoek in de ring en toen kwam mijn hart in opstand. Ik voelde een grote teleurstelling opkomen. Hmm, opgeven was dus duidelijk níet de bedoeling…
Na alles in kaart te hebben gebracht en al mijn twijfels in twijfel te hebben getrokken begon mijn hart weer feest te vieren: ‘Ik móet dit doen!’, ‘Hier word ik gelukkig van’, ‘Dit is goed voor me’.
And so, here it is…
Na ruim een jaar groeien, uitzoeken, stappen zetten, onderwerpen bedenken, schrijven en prutsen ben ik online! Het is nu écht begonnen!! :))
Liefs,
Marije E.
Blij dat ik betrokken mag zijn bij dit proces!! De eerste stap…. heel erg belangrijk en wie weet leidt dit bij jou ook naar Rome
Ja, wie weet. Heel fijn en bijzonder om een stuk met jou op te kunnen lopen!!
Dat is een geweldige start van iets zo persoonlijk. Ik hoop dat er veel mensen zijn die hier profiteren van persoonlijke dalen en pieken opgeschreven en gedeeld na veel obstakels zijn overkomen.
Dankjewel pap! X
Lieve Marije, wat fijn om je blog te lezen. Het is een eerste stap maar een hele belangrijke! Ik wens jou en je lezers heil en zegen bij het vervolg van de weg. Liefs, Dineke
Dankjewel lieve Dineke! Daar ben ik heel blij mee.
Hartelijk gefeliciteerd, Marije! En mijn respect voor waar je vandaan komt en wat je doet! Een mooie serene zachte kracht en helder en duidelijk zoals de site haar naam “goed voor me”.
Ik ga je zeker volgen, alleen al omdat ik je bij buikdansen zo een mooi en boeiend mens vond en fijn dat je ook open bent zodat we nog contact hebben.
Heel veel succes!
Zo, die komt wel even binnen ! Dankjewel voor je mooie, ontroerende woorden. Heel erg leuk dat je me gaat volgen en we nog contact hebben idd !