Geloof het of niet; die stenen op de foto van mijn ‘Nieuwjaarswens’ zijn echt! Op elkaar gezet en gefotografeerd door mijzelf!
Geïnspireerd door Zweedse kunstenares Jonna Jinton, besloot ik afgelopen zomer zelf de proef op de som te nemen en mijn eigen stenen kunstwerk te maken. Balans te zoeken. Een moment creërend waarin, één met de elementen, een stiltemoment ontstaat en bijna het onmogelijke gebeurt; stenen op een miniem raakvlak laten balanceren…het kan!!
Op een prachtige zomerochtend, tijdens een stukje zwemmen in het meer, ging ik op zoek naar een grote steen. Er lag één los in de aangelegde stenen bedding van de oever. Ik pakte het, draaide er wat mee en besloot dat ik ging proberen om hem met de zwaarste kant naar boven te laten balanceren. Dat leek me een leuke uitdaging. Na een minuut stond het al op zijn plek! Vol verwondering keek ik naar mijn creatie. Ik kon het haast niet geloven; stomverbaasd was ik en tegelijk leek het meer dan logisch. Een tikje van mij, een windvlaag of misschien een uitwerpsel van een passerende vogel was genoeg om de steen te laten vallen, maar hij bleef staan…de hele dag, aan de zijkant van de pier!
Inzicht
Toen ik mijn gecreëerde beeld op me in liet werken, realiseerde ik me hoe kwetsbaar balans eigenlijk is en dat dat in mijn dagelijks leven precies zo is. Het kan namelijk, door iets kleins, ook zo weer weg zijn. Net als ik denk de balans te hebben gevonden, gebeurt er iets waardoor ik het net zo snel weer kwijt ben en het duurt dan ook vaak een poosje om dat weer terug te vinden. Dat kost tijd en energie en daar kan ik, in mijn situatie, enorm van balen. Het liefst heb ik het allemaal recht toe recht aan; dat kost de minste energie, maar dat is niet altijd hoe het in het leven gaat of in het opbouwen van mijn belastbaarheid. Het leven is steeds in beweging.
Afgelopen jaar was dat dan ook weer extra veel aan de hand bij mij, met alle turbulentie rondom COVID-19. Voor die tijd had ik een balans gevonden in mijn leven waarbinnen ik aan het opbouwen en ontwikkelen was. Jaren van hard werken zaten daarin toen plotseling het één na het andere weer weg viel. Mijn regelmatige orthomoleculaire behandelingen bijvoorbeeld en de zorgvuldig opgebouwde sociale activiteiten buitenshuis zoals dans en pilates. Er kwamen meer dingen in huis bij in de vorm van beeldschermactiviteiten en extra schoonmaken. Ik deed op nieuwe momenten boodschappen en de voor mij vertrouwde, ontspannen situaties in contact met anderen veranderden in alert zijn en telkens nieuwe afwegingen maken. Ook de onrust in de samenleving, angst en boosheid, werden voelbaar en nieuwe informatie en maatregelen bleven komen. Kortom, een vloedgolf aan veranderingen en dus: weg balans…voor een hele lange tijd.
Al wiebelend en zoekend kwam ik tenslotte weer terug bij mezelf en leerde ik, net als bij deze stenen, opnieuw waar de belangrijkste raakvlakken voor mij liggen om me staande te houden.
En dat was niet het enige inzicht dat ik kreeg, er was nog iets heel belangrijks…
Ik kwam terug bij mezelf!
Jonna vertelt in haar vlog over de zwaartekracht die de stenen laat balanceren en ze bij elkaar houdt en ik besefte opnieuw dat ik zélf de zwaartekracht ben die de stenen/dingen in mijn leven bij elkaar houdt. De kracht van mijn zwaarte, mijn lichaamsgewicht zet mij letterlijk in het midden van mijn leven, in mijn center, in mijn kracht en laat mij balanceren.
Mijn eigen stenen beeld en de vlog van Jonna laten mij zo zien dat er in heel veel situaties balans te vinden valt en dat dat soms ook écht heel lastig kan zijn. Het is een oefening, een dagelijks experiment met kleine veranderingen, steeds weer terugkeren naar mezelf en soms opnieuw beginnen; omdat dat kán.
‘Play around and have fun!’
Jonna Jinton
Aan het eind van de dag, vermoeid en overprikkeld, besloot ik terug te gaan naar de pier en de stenen te fotograferen in het licht van de ondergaande zon. Ik wilde ook nog een poging doen om een nieuwe steen aan het geheel toe te voegen, maar het lukte met geen mogelijkheid meer om ze opnieuw te laten balanceren. Zelfs niet met alleen de eerste steen…en dat was meer dan ok.
Voor wie nieuwsgierig is geworden naar de vlog van Jonna; volg deze link.
Jonna maakt prachtige sieraden, schilderijen en vlogs waarin ze je, in al haar puurheid, meeneemt in haar leven midden in de prachtige natuur van Sweden en de wijsheid die daarin verscholen ligt. Enjoy!
Liefs,
Marije E.
P.S. Ik hoor heel graag wat mijn foto/beeld bij jullie oproept.
Fotografie:
Eerste foto: screenshot uit ‘The art of balancing stones’ van Jonna Jinton, 2019.
Tweede foto: by ME, 2020
Ik ken dat gevoel van het leuk vinden om iets neer te zetten wat nauwelijks te doen is (zo’n steen op zijn punt of iets op het puntje van je neus laten balanceren) maar dat linken naar de balans in het leven zelf is echt iets voor jou Marije. Wat een wijsheden weer! Ik vind het een bijzondere foto.
Liefs van Jan
Dankjewel Jan! Fijn compliment 🙂
Vind het ongelofelijk dat die steen de hele dag is blijven staan!! Zo leuk om met zo iets ‘simpels’ bezig te zijn terwijl het ondertussen, vind ik ook, linken heeft met alles in het leven. Balans, poeh, ook voor mij regelmatig een uitdaging. Zelfs in mijn wachtwoord voor het werk zit regelmatig zo’n woord, om me eraan te herinneren. Niet aldoor maar door jakkeren maar ook rust nemen tussendoor, even een pauze of rustmoment, even naar jezelf. En dan uiteindelijk op een prettigere manier net zo ‘ver’ komen of minder doen maar met meer voldoening. Want wat telt nu echt in het leven. Dank je wel Marije voor dit mooie stukje, waarin ik veel herkenning en inspiratie vind.
Ja precies, zo is het Kula! Mooi. Goed idee ook om het in een wachtwoord te stoppen voor je werk. Dankjewel dat je dit wilde delen!